Lagt inn 08.01.2005.

Dar kjem dampen

Ve Bryjja i Bergen, dar ligg dar ein båt
so blånkpusst å fin at han lyse,
me sjikkelæ maste å pipa me låt
å månge slags vare han hyse.

Dar kjem dampen, gamle dampen,
tak på deg triskona å spring.
Dar kjem dampen, gamle dampen,
dinge-dinge-dinge-linge-ling.

I rubme ligg mjølsekkjena i høge lag
å kassa me abelsine.
På dekkje e da fullt utå adle slag:
mjelkjespadn å røyre å tine.

Dar kjem dampen, gamle dampen,
tak på deg triskona å spring.
Dar kjem dampen, gamle dampen,
dinge-dinge-dinge-linge-ling.

So rinje kapteidn å skutå legg ifrå,
no vinka dei, adle dei kjende.
Å allti kobm "Oster" seg trufast utpå,
å allti han kobm seg attende.

Dar kjem dampen, gamle dampen,
tak på deg triskona å spring.
Dar kjem dampen, gamle dampen,
dinge-dinge-dinge-linge-ling.

Han kneisa me skorsteidn å veifta me flagd,
jønå fjor å sunn frabm han stebmne.
Da allti e "Oster" si store bragd
om Osterøyne trutt å febmne.

Dar kjem dampen, gamle dampen,
tak på deg triskona å spring.
Dar kjem dampen, gamle dampen,
dinge-dinge-dinge-linge-ling.

Han fer idnijønå me damp å me køl
nett snøgt ikkje frabm han fere.
Men leiæ den veit han å fidn kvart eit høl
dit gøtt ifrå bydn han vel bere.

Dar kjem dampen, gamle dampen,
tak på deg triskona å spring.
Dar kjem dampen, gamle dampen,
dinge-dinge-dinge-linge-ling.

So dreg dei i fløytå, å fint da let,
han legg seg te ro innve bryjja.
Å ferafolk månge i lann han set.
Før adle so vil han hyjja.

Dar kjem dampen, gamle dampen,
tak på deg triskona å spring.
Dar kjem dampen, gamle dampen,
dinge-dinge-dinge-dinge-line.

No hev han sigla i femtifem år,
bidna by å lann saman han konne,
å når han so ikkje lenger går,
då græt både bymann å bonne:

Dar jekk dampen, gamle dampen,
far or triskona, far stillt!
Dar jekk dampen, gamle dampen!
Å, ditta va syrjelæ illt!

Ragnvald Hammer

Trykket i Bergens Tidende våren 1963

Sakset fra i Døves Tidsskrift 19/1980
(i forbindelse med Runes intervju med Ragnvald Hammer
i samme nummer